کد مطلب:314657 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:229
شهر حکمت
رسول خدا (ص) به امیرالمؤمنین فرمود: «أنا مدینة الحكمة و هی الجنة و أنت یا علی بابها» [1] من شهر حكمتم و این حكمت بهشت است. و ای علی تو در این بهشتی.
این جمله به این معنا نیست كه اطراف شهر دیوار است و فقط گوشه ای از آن دری است؛ بلكه همه اطراف این شهر در است و هر كس از هر راه بخواهد به من می رسد، ولی تا از تو نگذرد به من نمی رسد. باید اول به حضور تو بیاید و بعد به من راه پیدا كند. نظیر اینكه خدا سراسر آسمانها را هنگام تشكیل قیامت در می داند: «و فتحت السماء فكانت أبوابا» [2] سراسر آسمانها در است تا انسان از آسمانها بگذرد، نه اینكه گوشه معینی از آسمان را به خود اختصاص داده باشد.
[ صفحه 90]
رسیدن به شهر حكمت، كه خود بهشت است بدون استمداد از ولایت اهل بیت عصمت و طهارت ممكن نیست.
این جمله به این معنا نیست كه اطراف شهر دیوار است و فقط گوشه ای از آن دری است؛ بلكه همه اطراف این شهر در است و هر كس از هر راه بخواهد به من می رسد، ولی تا از تو نگذرد به من نمی رسد. باید اول به حضور تو بیاید و بعد به من راه پیدا كند. نظیر اینكه خدا سراسر آسمانها را هنگام تشكیل قیامت در می داند: «و فتحت السماء فكانت أبوابا» [2] سراسر آسمانها در است تا انسان از آسمانها بگذرد، نه اینكه گوشه معینی از آسمان را به خود اختصاص داده باشد.
[ صفحه 90]
رسیدن به شهر حكمت، كه خود بهشت است بدون استمداد از ولایت اهل بیت عصمت و طهارت ممكن نیست.
[1] بحارالانوار: ج 40 ص 200.
[2] سوره نباء، آيه 19.